Najnowszy i zarazem ostatni film w karierze wielkiego brytyjskiego reżysera. Pokazywany w oficjalnej selekcji tegorocznego festiwalu filmowego w Cannes „Klub Jimmy’ego“ stanowi zamknięcie ważnego etapu w kinematografii światowej, który wyznaczył swoimi filmami Ken Loach. Jest tematycznym dopełnieniem jego najgłośniejszego, nagrodzonego Złotą Palmą dramatu „Wiatr buszujący w jęczmieniu“ i jednocześnie dużo jaśniejszą opowieścią o przedwojennej Irlandii, w której nie zabraknie charakterystycznego dla tego twórcy poczucia humoru.
Stworzyć młodzieżowy klub. Miejsce, w którym można się uczyć, wymieniać poglądy, otwarcie mówić o tym, co się myśli, bawić się, tańczyć. Czy to grzech? Na prowincji w Irlandii lat trzydziestych ubiegłego wieku, nikt by się na coś takiego nie odważył. Nikt, poza Jimmym Graltonem.
„Klub Jimmy’ego” to opowieść o barwnym życiu niepokornego wizjonera, który uczył młodych ludzi niezależnego myślenia i czerpania radości z tańca, za co w katolickiej Irlandii stał się wrogiem numer jeden. Historia, w której powraca wciąż aktualne pytanie: na ile kościół może ingerować w nasze życie?